ป๊ะกัน
🍼 คนป่าแรมรอน
- ความเหงา เป็นเหมือนแมว ที่เอาแต่ออดอ้อน ฉอเลาะ –
- ไม่ใช่แค่ดอกไม้หรอกที่ได้รับเกียรติทำหน้าที่แต้มสีสันให้กับโลกใบนี้ – ดอกหญ้าก็เป็นหนึ่งในนั้น
- ความสวยงามของแต่ละคน (อาจ) ไม่เหมือนกัน
- ไม่มีใครได้ยิน “เสียงของเรา” หรอก
จนกว่าเราจะ “ลงมือทำ” - ความอ่อนเยาว์
คือมนต์เสน่ห์ของการใช้ชีวิต - ปล่อยให้กาลเวลาได้ทำหน้าที่แทนหัวใจของเราบ้างก็ได้
- คนๆ หนึ่ง ย่อมให้บทเรียนที่ดีและแย่แก่เรามากกว่า 1 เรื่อง
- บทเรียนที่ดีที่สุด คือการเรียนรู้และลงมือทำด้วยตนเอง
- หากเป็นนกแล้วพลันบินไม่ได้ ไยยังจะได้ชื่อว่าเกิดมาเป็นนก
- มีเพียงไม่กี่คนหรอก ที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับเรา
- ในทุกความสำเร็จ ล้วนมีความล้มเหลวหลอมรวมเป็นฐานรากอยู่อย่างหนาแน่น
- ชีวิตงอกงามได้ด้วยความฝัน ความหวัง และการลงมือทำ
- แผลเป็น จะสอนให้เราเยือกเย็นต่อชีวิต
💶 แคปชั่นคนโสด
- เพราะสรรพสิ่งเปลี่ยนผันตามกาลเวลา
- จงเรียนรูู้ความเป็นชีวิตจากความล้มเหลว
- ชาวนากับงูเง่า
เยียวยาแบ่งเบาราวคนรักผ่านหนาวผ่านฝนทนฟูมฟัก
ที่สุดก็หาญหักเนรคุณ - รักตัวเองให้มากๆ เคารพเสียงหัวใจของตนเองให้มากๆ แล้วอะไรๆ จะดีขึ้นเอง
- การรอคอยบนเหตุและผล จะช่วยให้ปัจจุบันมีตัวตนและมองเห็นอนาคตได้อย่างเป็นรูปธรรม
- บางทีเราก็ไม่รู้หรอกว่า จริงๆ แล้ว หัวใจของเรา ต้องการอะไรกันแน่
- คำสัญญาที่เธอให้ไว้ เป็นความหวังเดียวที่ทำให้ฉันยังรอ – รอว่าสักวันเธอจะกลับมา
- เราต่างให้อะไรกับใครๆ ต่างกัน เพราะแต่ละคนมีนิยามที่ต่างกัน
💓 แคปชั่นคนเหงา
- คิดถึง
แต่คงไม่ได้ไปหา
ฝากดิน ฝากฟ้า
สบตา โอบกอดแทนฯ - เราต่างเคยปรารถนา อยากจะครอบครองดวงดาวสักดวง
- วันวาน
คือความเบิกบานของดวงใจอนาคตอันแสนไกล
คือดวงไฟแห่งดวงฤดี - มีไม่กี่คนหรอก ที่เรากล้าพอที่จะเปิดเปลือยชีวิตเราให้เขารับรู้
- ความสุขของต้นไม้ มิใช่แค่เติบใหญ่แผ่กิ่งก้านออกดอกผล หากแต่รวมถึงการเป็นบ้านของนกและสรรพสัตว์
- ไม่ว่าฤดูกาลใด ขึ้นชื่อว่าแดด ยังไงก็ร้อนจัดจ้าอยู่วันยังค่ำ
- การเรียนรู้จากข้อผิดพลาด จะช่วยให้เรากลับมาแข็งแกร่งมากกว่าเดิม
- ปัจจุบัน คือ ส่วนผสมของอดีตและอนาคต
- จะมีแม่ทัพสักกี่คนที่นั่งบัลลังก์แล้วยังคงคิดถึงขุนพลที่ตายในสนามรบเยี่ยงสหายรัก หรือคนในครอบครัว
🎆 ป๊ะกัน
- เตรียมใจไว้ยาวนาน แต่สุดท้ายก็ร้าวรานอยู่ดี
- โลกของชีวิต
เกิดขึ้น
คงอยู่
และแตกดับ - กระจกบานที่เธอกำลังส่อง
ไม่ได้มีประโยชน์อันใดเลย
หากเธอไม่ยอมเปิดใจดูภาพ
ที่ปรากฏในกระจก
ที่เธอกำลังส่อง - คำนินทา เปรียบได้กับหินลับมีด ที่จะช่วยลับความคิดของเราให้แหลมคมและทรงอานุภาพมากขึ้น
- อย่าเพิ่งง่วงนะ อยู่เป็นเพื่อนหมู่ดาวอีกสักนิดนะ … นะๆ
- ความว่างเปล่า ไม่ใช่ความเคว้งคว้าง หากแต่หมายถึงความเรียบง่าย หรือแม้แต่ความสงบงามของชีวิต
- เรียนพิเศษที่บ้านนอก
ย้ำบอกเรื่องรากเหง้า
อบอุ่นในตามประสาเรา
วันหยุดเบาเบาแต่แสนงาม - ยิ่งโตขึ้น ยิ่งห่างบ้านขึ้นทุกที …
☺️😂🏚️🛤️
🐨 ป๊ะกัน
- คืนกลับสู่สามัญ
กลับไปถามฝันวันเก่า เก่า
ไม่มีหัวโขนอันทึบเทา
ให้ซึมเซา-แบก - ใบ้ ต่อไปอีก
- ลมหนาวกำลังมา พร้อมน้ำตาและคำสัญญาเก่าๆ
- มีนักวิ่งมากมายที่วิ่งถึงเส้นชัย
แต่ปราศจากเหรียญรางวัล – - จงเฝ้ามองเห็นเขา ในระยะที่เราเจ็บปวดน้อยที่สุด
- แขวนไว้…
เตือนใจให้รู้ว่า
มรกดก ภูมิปัญญา-
ปู่ย่า งามล้ำ คำบรรยาย - กลับออกมาจากบ้าน ความรู้สึกแรกจนถึงวินาทีนี้ก็คือการ คิดถึงบ้าน
- ไม่ว่าดอกไม้จะผลิบานหรือไม่ เราก็ยังต้องเรียกสิ่งนั้นว่า “ดอกไม้” อยู่วันยังค่ำ
- สีสันของชีวิต เกิดขึ้นจากการใช้ชีวิตด้วยหัวใจ
- มนุษย์เป็นสิ่งมหัศจรรย์ของโลกใบนี้
- บางค่ำคืน ดวงดาวก็เปราะบางเกินกว่าจะรับมือกับสายลมหนาว
🚻 คนป่าแรมรอน
- แม้เราจะเดินตามรอยเท้าวีรบุรุษมากหน้าหลายตา แต่ในที่สุดแล้ว ทั้งเธอและฉันย่อมต้องมีรอยเท้าเป็นของตนเอง
- ที่สุดแล้ว ไม่ว่า ใครกับใคร
ก็ล้วนแล้วแต่เดินทางอยู่ในตัวตนของตัวเอง - การรับผิดชอบต่อสิ่งที่เรากระทำ คือความเลิศล้ำของการเป็น “มนุษย์”
- ความมีเหตุผลจะช่วยจำแนกความเป็นมนุษย์กับปีศาจในตัวตนของเรา
- การลงมือทำสิ่งใดด้วยหัวใจ ย่อมหมายถึงความยิ่งใหญ่และงดงาม
- การก้าวล้ำอดีตของกันและกันมากจนเกินงาม คือจุดเริ่มต้นของการเลิกร้าง
- ไม่ว่าจะเช้านี้ หรือเช้าไหนๆ ชีวิต ยังคงเดินต่อไป
- วันเวลาจะค่อยๆ กล่อมเกลาให้เราเติบใหญ่
👵 โลกของการเรียนรู้
- บางทีก็อยากไปนั่งโง่ๆ โต้ลมหนาวที่ไหนสักแห่ง
(ไปมั๊ย ไปด้วยกันไหม) - ทุกสิ่งอย่าง มีเส้นทางและจังหวะของมันเอง
- ไม่ช้าก็เร็ว ทุกๆ สิ่ง ย่อมมีดอกผลให้เราได้ชื่นชมและเติบโต
- เหลี่ยมมาเหลี่ยมกลับ ใจมาใจกลับ
ถ้ามันไม่แฟร์ผมก็ไม่แคร์เหมือนกัน - การเดินทางให้เรามากกว่าภาพสวยๆ เพราะภายใต้ภาพสวยๆ มีแง่มุมชีวิตอันหลากมุมอัดแน่นอยู่ในนั้น
- สิ่งหนึ่งที่เรียนรู้จากลมหนาว ก็คือ การโอบกอดหัวใจของตัวเองอย่างเดียวดาย
- แต่ในบางห้วงของชีวิต เราก็ปรารถนาที่จะใช้ชีวิตอยู่กับความโดดเดี่ยว
- การให้อภัย เป็นสิ่งหนึ่งที่ยืนยันว่าเรายัง “รักกัน”
- เส้นทางการต่อสู้ของคนเรานั้น แท้จริง ยาวไกลกว่าชีวิตเสียอีก
ประชาคม ลุนาชัย : ฝั่งแสนจันทร์
- บางทีก็คิดถึงอดีตมากกว่าปัจจุบัน หรือแม้แต่อนาคต
- เดินทางไกลแค่ไหน ก็อย่าให้ไกล ไปจากหัวใจของตนเอง
- หากไม่ยอมจับดาบลงสนามรบ ใยจะค้นพบบทเรียนชีวิต
😫 โลกและชีวิต
- จัดระเบียบความทรงจำปีเก่าๆ ให้เป็นที่เป็นทาง และเริ่มชีวิตใหม่อย่างมีพลัง
- ความอ่อนเยาว์ คือ มนต์เสน่ห์ของการใช้ชีวิต
- ความจริง ปรากฏตัวฉายเด่นบนดวงตาของเราเอง
- ผมชอบสายลมในแรกเช้าเสมอ ทั้งสายลมในหน้าฝน -หนาว-ร้อน เพราะสัมผัสได้ถึงความอ่อนโยน ละมุมละไม
- ทะยานสู่จุดหมายรวดเร็วเพียงลำพัง… ย่อมไร้พลัง เพราะไร้ทีม
- ตะวันตกดิน
แว่วยินเสียงนกร้อง
ต่างสนทนา หลากทำนอง
ถึงเรื่องราวการเที่ยวท่อง จากทั้งวัน - บางครั้งใครสักคนรู้ทั้งรู้ว่าต้องจากลา หรือสุ่มเสี่ยงกับการจากลา แต่ก็ยังเดินหน้าไปสู่หน้าที่นั้นๆ …
- อย่าพาตัวเองเข้าไปอยู่ในความฝันของคนอื่นมากจนเกินเหตุ
🚤 ความจริงโตรเจ็บปวด
- ความเปลี่ยนแปลง คือความจริงของชีวิต
- เมื่อไม่เคยร่วมชะตากรรม ย่อมไม่ชอบธรรมที่จะร้องขอดอกผลแห่งการงาน
- จะ “มีรัก” หรือ “ไร้รัก” หัวใจของคนเราก็ยัง “ตกเป็นทาส” ของ “สายลมหนาว” อยู่วันยังค่ำ
- ไม่มีกะลาให้น้ำขัง
ชีวิตจึงยังไม่สว่างใส
เพียงเพราะไม่อาจเห็นความเป็นไป-
ของตัวเองผ่านน้ำใสใส-ในกะลา - สิ่งหนึ่งที่เรียนรู้จากลมหนาว ก็คือ การเข้มแข็งที่จะอยูู่คนเดียวโดยไม่มีเธอ
- ถ้าต้องทิ้งใคร หรือทิ้งอะไรสักอย่าง สิ่่งเดียวที่ฉันจะไม่ยอมทิ้งเลยก็คือ “ความฝันของฉันเอง”
- ในแต่ละวัน ชีวิตมีเรื่องให้ข้ามพ้นมากมาย
- ใยต้องโหยหากำลังใจและศรัทธาจากใครอื่น ทุกอย่างเริ่มต้นก็ด้วยตัวเรา
- ง่วงก็นอน … อย่ารอให้ใครมาอวยพรว่า “ฝ้นดี”
- เราต่างมี “วันนี้” และ “พรุ่งนี้” เป็นของตัวเอง
- วันใหม่ ชีวิตใหม่ ที่อบอวลด้วยเรื่องราวเดิมๆ
- แม้จะไม่ได้ชอบคนผอม แต่ก็จะไม่ยอมให้เธออ้วน
- เรื่องบางเรื่อง คนอื่นกลับเข้าใจตัวเรา มากกว่าที่เราเข้าใจตัวเองเสียอีก
- ผู้บัญชาการสูงสุดของชีวิต คือ “หัวใจ” ของเราเอง
- ถ้าเราเลือกสิ่งอันเป็นนิรันดร์ได้ คุณจะเลือกอะไรให้กับตัวเอง
- หลากมุม หลากชีวิต
หลากวิถีลิขิต พิชิตฝัน
หลากผู้คนประสบพบพรากกัน
หลากความผูกพัน – สั้น-ยาว -หนาว-ร้อน - ความฝัน ความหวัง และการรอคอย
ล้วนผูกพันและยึดโยงเป็นหนึ่งเดียวกัน - ได้ยินทุกเสียง ยกเว้นเสียงหัวใจของตัวเอง
- การโกหกตัวเอง ไม่ต่างอะไรจากการมีดวงตาและดวงใจอันมืดบอด
- ต่อให้เป็นเช้าที่หม่นเศร้า แต่เราก็ยังต้องก้าวออกไปใช้ชีวิต
- พระอาทิตย์ลับฟ้า ความเหว่ว้าสยายปีก
- หนาวนี้อยากมีใครตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นด้วยกันจังเลย
- วิกฤต คือกระจกเงา ที่่สะท้อนให้เห็นสัญชาตญาณดิบของการเป็นมนุษย์
- ความคิดถึง …คือ สิ่งมหัศจรรย์ของความรัก
- “ลืมไม่ได้” แต่มิหมายความว่า “จะไม่เปิดใจ”
- ค้นหาตัวตนของตนเองให้เจอ แล้วลงมือทำในสิ่งนั้น เพื่อบ่มเพาะพลังและความสุขให้กับชีวิต
- หากไม่ท่องยุทธภพ ใยจะค้นพบคำว่า “จอมยุทธ”
- จงปรบมือและยิ้มให้กับชัยชนะของคนอื่น
- หลอกตัวเองไปวันๆ ว่า “เธอจะกลับมาพร้อมกับลมหนาวของปีนี้”
- เพราะเชื่อว่า การเดินทางจะพาเราไปพบกับใครสักคน
- ในทุกฤดูกาล ต่างฉาบแต่งด้วยความทรงจำที่ควรค่าต่อการรำลึกถึง
- ให้บทเรียนกับอดีตที่ล้มเหลว ด้วยการทุ่มเทให้กับวันนี้อย่างมีสติ
- คิดถึงเธอ โดยไม่ให้เธอรู้ว่า “เธอกำลังถูกคิดถึง”
- เราต่างมีห้วงเวลา ณ ที่ใดที่หนึ่งที่หัวใจยังคงต้องคิดถึงร่วมกัน
… - ถ้าเจ็บตัว-เปลืองตัว ก็แค่พาตัวเองออกมาจากตรงนั้น
- ไม่มีความสำเร็จใดปราศจากคราบน้ำตา
- โบยบินไปแสนไกล ที่สุดก็พาหัวใจกลับ “บ้าน”